Budynek Komandorii Joannitów – budynek Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki - Sióstr Salezjanek powstał na miejscu dawnej komandorii zakonu joannitów, którzy w 1364 r. nabyli od dziedzicznego wójta miasta pierwotny murowany dwór. Budynek w tamtych czasach był połączony z kościołem specjalnym krużgankiem, którego wlot znajdował się za ołtarzem głównym kościoła. Sam dwór (zrujnowany pod koniec XVIII w.) ustąpił w 1811 r. miejsca nowej budowli, a i ta zastąpiona została na początku XX w. obecnym budynkiem.

Pierwotnie mieściła się tutaj ochronka dla katolickich dzieci „Katholisches Waisenhaus” , a później szkoła dla małych dzieci. Obecnie funkcjonuje tu dom zakonny sióstr salezjanek w którym prowadzą one m.in. Niepubliczne Przedszkole i Stowarzyszenie „Dolnośląskie Oratorium Św. Jana Bosko”. Wcześniej na tym miejscu stał od 2 połowy XIV w. budynek komandorii joannitów, połączony gankiem, który wspierał się na murowanym łuku, bezpośrednio z prezbiterium kościoła. Budowlę zrujnowaną pod koniec XVIII w. zastąpiono w 1811 r. nowszą, wzniesioną ze środków Johanna Carla Theuera w celu urządzenia w niej przędzalni. Po stu latach zastąpił ją obecny budynek. Informacje o tym zawiera inskrypcja na kamiennej płycie wmurowanej w elewację domu od strony podwórka.

Były budynek komandorii jest doskonałym świadectwem uczestnictwa w życiu ówczesnego Dzierżoniowa katolickiego zakonu rycerskiego joannitów, znanego również jako Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników Św. Jana z Jerozolimy, z Rodos i z Malty (Kawalerowie Maltańscy). Dzierżoniów był jedną z ostatnich z ich placówek na Śląsku. Osadził ich tutaj Bolko II Mały, przekazując im w 1338 r. prawo patronatu nad kościołem pw. św. Jerzego. Utrzymywali oni ożywione kontakty gospodarcze z miejscowym rycerstwem i mieszczanami oraz przyczynili się do rozbudowy powierzonego im kościoła parafialnego.